Εμπόριο ζεόλιθου & τυποποιημένου ελαιόλαδου

Ο υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος με την Κοινωνική Συμμαχία, Γιώργος Χατζηγεωργίου, απαντάει στις ερωτήσεις του thraki Νεα.

Είστε ευρέως γνωστός από τους αγώνες σας κατά των χρυσωρυχείων. Τον αγώνα αυτόν τον δίνει η τοπική κοινωνία χρόνια. Ποια θα είναι η κατάληξη κατά την άποψή σας;

H απελευθέρωση της Θράκης από αυτό το έγκλημα διότι έχουμε ήδη επιλέξει το μέλλον και αυτό λέγεται Ζεόλιθος.

Ήταν ένα από τα βασικά κίνητρα να ασχοληθείτε με τις περιφερειακές εκλογές το θέμα των χρυσωρυχείων;

Οι αγώνες κατά της καταστροφής του τόπου δημιούργησαν το αρχικό πλαίσιο συνεργασίας με τους Δήμους αλλά και την Περιφέρεια της ΑΜΘ. Αλλά το κίνητρο είναι η εφαρμογή εποικοδομητικών λύσεων για τη Θράκη μας.

Γυρίζουμε το χρόνο μπροστά και είστε στο περιφερειακό συμβούλιο. Ποιο είναι το πρώτο θέμα που θα θέσετε;

Τα θέματα υπάρχουν ήδη. Αλλά αφού θέλετε το πρώτο, αυτό θα είναι : Απενεργοποίηση αποβλήτων Ελαιοτριβείων και την μετατροπή τους σε λίπασμα με τη βοήθεια του Ζεόλιθου.

Έχετε ζήσει και στις δύο μεγάλες πόλεις του Έβρου. Στην Αλεξανδρούπολη εγκατασταθήκατε πριν από λίγα χρόνια λόγω εργασίας. Τι ενώνει και τι χωρίζει Ορεστιάδα και Αλεξανδρούπολη;

Αυτό που ενώνει τη Νέα Ορεστιάδα και την Αλεξανδρούπολη είναι o σιδηρόδρομοs. H πρώτη είναι κοίτασμα ανθρωπιάς και η δεύτερη το λιμάνι της έτσι και οι δύο έχουν να παίξουν ένα στρατηγικό ρόλο στην Ανάπτυξη της Θράκης.

Το κεντρικό τμήμα του Έβρου υποφέρει λόγω κρίσης. Αν ρωτήσετε τους επαγγελματίες του Σουφλίου ψάχνουν με κιάλια τα τουριστικά λεωφορεία, κάτι που στο παρελθόν φυσικά δε συνέβαινε. Η εξωστρέφεια των επιχειρήσεων μέχρι που μπορεί να φτάσει και ποια πρέπει να είναι η βοήθεια της περιφέρειας;

Ο δρόμος του μεταξιού είναι από μόνος του παράδειγμα εξωστρέφειας. Αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή και μέσα από το Συμβούλιο Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας της Περιφέρειας με τη βοήθεια και του Προέδρου του κ. Πέτρου Σουκουλιά, είναι η αναγέννηση της δραστηριότητας του μεταξιού και η ανάδειξη της υψηλής ποιότητάς του, που το καθιστά ανταγωνιστικό σε διεθνές επίπεδο. Εδώ ο ζεόλιθος θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο μιας και πρέπει να έχουμε νέες καλλιέργειες παραδοσιακής μουριάς για την τροφή του μεταξοσκώληκα.

Ζεόλιθος. Όταν ακούτε ότι ο Έβρος έχει περιουσία στο συρτάρι πώς αισθάνεστε;

Ο ζεόλιθος φέρνει την επανάσταση σε τομείς όπως η γεωργία αλλά και η κτηνοτροφία, μέσα από τον καθαρισμό των εδαφών με παράλληλη εξοικονόμηση νερού και λιπασμάτων δίνοντας αύξηση στην παραγωγή και βελτίωση της ποιότητας και της γεύσης του παραγόμενου προϊόντος.

Η χαρά λοιπόν είναι αυτή που δίνει δύναμη στο έργο !

Υπάρχουν πέντε λέξεις για να περιγράψετε τον Έβρο;

Βιογραφικό σημείωμα Γιώργου Χατζηγεωργίου

Γεννήθηκε στις 30/12/1975 στο Διδυμότειχο και μεγάλωσε στη Νέα Ορεστιάδα. Αποφοίτησε από την Πολυτεχνική σχολή της Βάρνας με ειδικότητα Μηχανικός Πληροφορικής και Υπολογιστών. Εργάστηκε σε διάφορους τομείς, όπως καθηγητής πληροφορικής σε πολλές βαθμίδες της εκπαίδευσης αλλά και ως εισηγητής, σε σεμινάρια πληροφορικής, σε N.Ορεστιάδα, Διδυμότειχο και Αλεξανδρούπολη. Από το 2000 έως και το 2006 στην εταιρία πληροφορικής PCSOFT στην πόλη της Νέας Ορεστιάδας ως Μηχανικός Πληροφορικής. Στον τομέα των τουριστικών επιχειρήσεων εργάστηκε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης όπως Τσεχία, Γερμανία, Ουγγαρία, Βουλγαρία αλλά και στην Κωνσταντινούπολη. Από το 2007 έως και σήμερα εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Γενικο Νοσοκομείο Αλεξανδρουπόλεως, στη Διεύθυνση Πληροφορικής στο τμήμα hardware και δικτύων. Είναι συνεργάτης του Dr. Νίκου Λυγερού σε θέματα ΑΟΖ, Ζεόλιθου και Καινοτομίας.

Πηγή: thrakinea.gr

Αποστολή στην Ανδριανούπολη - Ζεόλιθος στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Κατεχόμενη Θράκη στις 23/04/2014.

Διαβάστε περισσότερα: Ζεόλιθος στην Εκκλησία του Αγίου Γεωργίου. Κατεχόμενη Θράκη

-Επιτέλους ένας άνθρωπος!

Το είχε πει με μία κραυγή απόγνωσης.

-Τι θέλετε, Κυρία μου.

-Θέλω να με βοηθήσετε… Τι άλλο;

-Σωστά, τι άλλο… Στην υπηρεσία σας, πείτε μου.

-Θέλω…

-Ναι…

-Τι θέλω κι εγώ δεν ξέρω… Θέλω να φύγω και να μείνω…

-Συγγνώμη;

-Το μικρό μπαούλο μου, παρακαλώ.

-Ναι, βέβαια.

Κι ενώ στην αρχή φαίνεται ασήκωτο, ο υπάλληλος ξαφνιάζεται από την ελαφρότητα του είναι του και κοιτάζει την Κυρία μ’ ένα περίεργο τρόπο.

-Σας ξάφνιασε κάτι;

-Το βάρος του, Κυρία μου.

-Είναι η ψυχή μου, Κύριε.

-Καταλαβαίνω.

Ανεβαίνουν στο τραίνο λίγο πριν τον Δάσκαλο και τον μαθητή που τους πρόλαβαν ίσα ίσα.

Πηγή: https://www.lygeros.org/articles?n=14873&l=gr

Το τραίνο είχε φτάσει στο λιμάνι μόνο που δεν είχε θάλασσα. Τα ναυτάκια δεν είχαν πια πού να παίξουν το ρόλο τους. Δεν περίμεναν έναν σταθμό δίχως υγρό στοιχείο. Πώς ήταν δυνατόν να σκεφτούν αυτό το έγκλημα, είχαν αφαιρέσει τη Μαύρη Θάλασσα από τη Θράκη. Τόσο πολύ φοβόντουσαν οποιαδήποτε αντεπίθεση από τους επόμενους. Αυτή η δειλία ήταν χαρακτηριστική. Ήθελαν, λοιπόν, να μην συνδυάζουν οι Έλληνες τη Θράκη με τη Μαύρη Θάλασσα. Αυτό ήθελε να πει η Κυρία με το παράξενο καπέλο και γι’ αυτό ήθελε ένα λουλούδι πάνω του. Ήθελαν να σβήσουν ακόμα και τα ίχνη της Ρωμανίας. Το έγκλημα ήταν η γενοκτονία της μνήμης. Αυτό κρυβόταν πίσω από την ανταλλαγή των πληθυσμών. Η γυναίκα κινδύνευε λοιπόν. Γιατί η εθνοκάθαρση ήταν μόνο το πρώτο στάδιο. Ο αφανισμός κάθε ίχνους ήταν η συνέχεια. Κι έπρεπε τώρα να σκεφτούν την αλλαγή φάσης για το μέλλον. Αυτή ήταν η σκέψη του Δασκάλου.

https://www.lygeros.org/articles?n=14893&l=gr

Όταν έφτασε το τραίνο, όσο παράξενο κι αν φαινόταν, η λύπη έγινε χαρά. Το τραίνο αν και σήμαινε ένα μη επιλεγμένο ταξίδι παρέμεινε ένα μέσον απελευθέρωσης για την αρχή μιας άλλης ζωής που μπορεί να μην είχε πια σχέση με την προηγούμενη, αλλά αποτελούσε τη συνέχεια της και αυτό ήταν σίγουρα παρήγορο για όλα τα παιδιά, τις γυναίκες και τους άντρες που ήταν ικανοί να περπατήσουν σε αυτήν την Περιπατητική Σχολή, όπου δεν είχαν γραφτεί με τη θέλησή τους. Αυτό ήταν γραμμένο στο πεπρωμένο τους, αφού την ώρα του ύπνου άλλοι έγραφαν την ιστορία τους. Κι ήταν όλοι σ’ ένα θεατρικό έργο, όπου αυτοσχεδίαζαν το ρόλο τους, γιατί δεν είχαν διαβάσει το σενάριο και δεν ήξεραν τίποτα για τη σκηνοθεσία που είχαν προβλέψει οι διαπραγματεύσεις στις οποίες δεν συμμετείχαν, αφού κανείς δεν τους είχε καλέσει.

Πηγή: https://www.lygeros.org/articles?n=14871&l=gr

Κύριε, κύριε

Ν. Λυγερός

Ο κόσμος είχε αρχίσει ν’ ανεβαίνει στο τραίνο πάντα σιωπηλός. Και μόλις έβρισκαν τη θέση τους μέσα στο βαγόνι τους, κοίταζαν από το παράθυρο, το σταθμό. Λες και όλη τους η ιστορία είχε καρφωθεί πάνω στην πινακίδα που κατέγραφε με μαύρα γράμματα την Ορεστιάδα, όπως ήταν από παλιά. Έτσι το βλέμμα αντίκρισε και την κυρία με το παράξενο καπέλο. Στεκόταν ακίνητη, δίπλα από το μικρό της μπαούλο και φώναζε όσο πιο δυνατά γινόταν.

-Κύριε; Κύριε.

Κι εκείνη τη στιγμή σκέφτηκε την εκκλησία. Προσπαθούσε να βρει κάποιον από το τραίνο να τη βοηθήσει να κουβαλήσει το πολύτιμο φορτίο της. Δεν το είχε ζητήσει σε κανέναν άλλο επιβάτη. Ντρεπόταν. Και τώρα ανάμεσα στο σταθμό και στο τραίνο φώναζε για τη δικαιοσύνη. 

-Κύριε, κύριε. 

Τότε ο Δάσκαλος κι ο μαθητής που ήταν ακόμα στο σταθμό για τη μελέτη τους είδαν τον υπάλληλο με τη στολή του να έρχεται προς το μέρος της.

Πηγή: https://www.lygeros.org/articles?n=14872&l=gr

Διαβάστε περισσότερα: Ν. Λυγερός - Το κρυφό κόσμημα

Πάνω από τα σύννεφα συνέχιζε να πετάει η στρατηγική, για να δει τα χαρακτηριστικά της υπερδομής που χαρακτήριζε την περιοχή. Ήταν απίστευτο το γεγονός ότι σε αυτό το ύψος όλοι μπορούσαν να αντιληφθούν ότι η Θράκη δεν ήταν απλώς μια γωνία, αλλά κι ένα ολόκληρο λιμάνι ανοιχτό στον κόσμο. Δεν ήταν μόνο και μόνο η Αλεξανδρούπολη, αλλά ολόκληρη η Θράκη που άγγιζε δύο θάλασσες, τη μαύρη και τη λευκή, σαν δύο τετράγωνα πάνω στην άδεια σκακιέρα. Αν ο καθένας το έβλεπε θα καταλάβαινε δίχως περισσότερα λόγια γιατί ήταν στρατηγική αυτή η θέση, αφού το λιμάνι και οι θάλασσες ήταν διαχρονικά. Με αυτόν τον τρόπο αντίληψης θα έβλεπαν οι πατρογονικές εστίες ότι δεν ήταν παρά μυρμηγκοφωλιές για τις γεωπολιτικές αρχές και δίχως στρατηγική καμιά κίνηση αντίστασης δεν θα είχε αποτελέσματα. Γιατί ακόμα και η θυσία είχε νόημα στο σκάκι μόνο όταν άνηκε σ’ έναν στρατηγικό σχεδιασμό. Το θέμα ήταν ποιος ήταν ικανός να απομακρυνθεί τόσο πολύ από τους ανθρώπους για να τους βοηθήσει αποτελεσματικά.